عماد خراسانی-کعبه و بت­خانه

پیش ما سوختگان مسجد و میخانه یکی است  

حرم و دیر یکی، سبحه و پیمانه یکی است   

این همه جنگ و جدل حاصل کوته نظری است   

گر نظر پاک کنی کعبه و بت­خانه یکی است  

هر کسی قصه­ی شوقش به زبانی گوید   

چون نکو می­نگرم حاصل افسانه یکی است

این همه قصه ز غوغای گرفتاران است

ور نه از روز ازل دام یکی دانه یکی است

ره هر کس به فسونی زده آن شوخ ارنه  

گریه­ی نیمه­شب و خنده­ی مستانه یکی است

گر ز من پرسی از آن لطف که من می­دانم

آشنا بر در این خانه و بیگانه یکی است

هیچ غم نیست که نسبت به جنونم دادند  

بهر این یک دو نفس عاقل و دیوانه یکی است

عشق آتش بود و خانه خرابی دارد

پیش آتش دل شمع و پر پروانه یکی است  

 گر بسر حد جنونت ببرد عشق عماد  

بی­وفایی و وفاداری جانانه یکی است