خانه ام ابری است
یکسره روی زمین ابری است با آن
از فراز گردنه، خرد وخراب و مست
باد می پیچد
یکسره دنیا خراب از اوست
و حواس من
آی نی زن،
که تو را آوای نی برده است دور از ر، کجایی؟
خانه ام ابری است اما
ابر بارانش گرفته است
در خیال روزهای روشنم کز دست رفتندم
من رو به آفتابم
می برم در ساحت دریا نظاره
و همه دنیا خراب و خرد از باد است
و به ره، نی زن که دایم می نوازد نی، در این دنیای ابر اندود
راه خود را دارد اندر پیش
سلام گرامی
شاعر شعرهایت کیست؟
پاره ای از حرفهایش بر دل می نیشسند چون یاد محبوب...
به ره، نی زن که دایم می نوازد نی، در این دنیای ابر اندود
می نویسم حسرت همین/
شاعر این شعر نیما یوشیج هست. لطفا اصلاح کنید