زیر نقطه چین- یغما گلرویی

لحظه­های با تو بودن یادمه صحنه به صحنه

رختی از ترانه دارم واسه این بغض برهنه  

فاصله چند تا قدم بود نه هزار سال نوری

تو نخواستی که بمونی، حالا نزدیکی و دوری  

دوری اما پیش رومی، ای دلیل خوب تکرار

تویی عکس برگ آخر، رو تن کبود دیوار  

ای نفس ساز همیشه، با تو بی قفس­ترینم

بی تو حبسی سکوتم، زیر خط نقطه چینم  

یه طنین ناتمومی، یه حضور ناسروده

منم آوازه­ی طعم، بوسه­های نا ربوده 

چه پرآوازه سکوتت، بعد از این همه ترانه

خط سیر یه حریقی، از جرقه تا زبانه 

ای نفس ساز همیشه، باتو بی قفس­ترینم  

...